Potężna władczyni, pionierka feminizmu, święta.4 kwietnia 527 roku Teodora, dwa lata wcześniej poślubiona Justynianowi, wraz z mężem zasiada na tronie cesarskim. Władanie imperium nie jest jednak łatwym zadaniem. Wciąż ścierają się dwa odłamy chrześcijaństwa, granice państwa są zagrożone, jednak największy powód do troski pojawia się znacznie bliżej: dwa stronnictwa cyrkowe, Błękitni i Zieloni, w obliczu rosnących podatków wszczynają bunt. W powstaniu Nika połowa Konstantynopola płonie, między innymi ukochany kościół Teodory, Hagia Sofia, ginie też jej przyjaciółka z czasów teatru, karlica Sofia. Jednak gdy cesarz chce uciekać z miasta, Teodora przypomina: "Purpura cesarska jest najwspanialszym całunem".Wie, że sprawowanie władzy to kolejna rola, którą musi zagrać, choć stawka jest większa niż życie i nie można zejść za kulisy. Urodziła się, by zagrać tę rolę.

Zniewalająca, charyzmatyczna, silna.
Teodora - wywodząca się ze społecznych nizin - awansuje stając się jedną z najpotężniejszych kobiet w dziejach Bizancjum. W powieści Stelli Duffy wraca w pełnym blasku jako fascynująca, kontrowersyjna i uwodzicielska kobieta. Niektórzy nazywali ją świętą. Inni nie byli aż tak łaskawi...
Gdy ginie jej ojciec, młoda Teodora - żeby przetrwać - zmuszona jest do niemal niewolniczej pracy. Przechodzi ciężką szkołę życia, by stać się tancerką, aktorką, a w końcu kurtyzaną. Z czasem dostrzeże, iż jednym zmysłowym gestem może całkowicie zmienić swój los.

Akcja powieści jednej z ciekawszych brytyjskich pisarek rozpoczyna się na tętniących życiem ulicach Konstantynopola i przepełnionych erotyką publicznych przedstawieniach w hipodromie, przenosi nas w zacisze pustynnych klasztorów w Egipcie i do Aleksandrii, po czym stajemy się świadkami politycznych intryg prowadzonych za zamkniętymi drzwiami cesarskiego pałacu.